Kalemleri Hatırlamak
Bir gazete, kalemlerini unuttuğu anda kendi hafızasını kaybeder.
Gerçek gazetecilik; manşetlerle değil, o manşetleri anlamlandıran yazarların emeğiyle yaşar ve değerli olur.
Gazetecilik, yalnızca haber üretmek değil; topluma ayna tutmaktır.
Bu aynanın arkasında, görünmeyen bir güç vardır: Yazar yazan farkındalığı ortaya koyan bir insan.
O kalem, çoğu zaman isimsizdir ama her satırda yüreğini, düşüncesini, vicdanını taşır.
Bir gazetenin ömrü, manşetlerinin sayısıyla değil; kalemlerinin gücüyle ölçülür.
Ancak günümüzde bazı kurumlar, o kalemleri sadece “kullanan” bir anlayışa teslim olmuş durumda.Yazarlarını hatırlamayan, onlara vefa göstermeyen, emeği görmezden gelen yayınlar çoğalıyor.
Oysa yazarlık bir görev değil, bir adanmışlıktır.
Bir köşe yazarı, sadece yazmakla kalmaz; düşünce üretir arastirir, toplumun vicdanını taşır.
Bu yüzden, bir gazete yazarına değer verdiğinde yazara degil aslında kendi kimliğine sahip çıkar.
Unuttuğunda ise, kendi hafızasını siler.
Gerçekleri doğru, tarafsız ve vicdanlı biçimde yansıtan; topluma farkındalık mesajı sunan yazarlarına sırtını dönen bir gazete,kalemlerinin güvenini kaybeder.
Kalemlerin sustuğu yerde, gazetenin amacı da yönünü şaşırır.
Kendi reklâmını yapmak için çabalayan bir yola dönüşür; anlamını yitirir.
Çünkü gazeteciliğin özü; yüreğiyle yazan insanların samimiyetiyle ölçülür.
Yazarına sahip çıkan gazete, geleceğine de sahip çıkar.
Çünkü gazeteyi yaşatan logolar, ünvanlar ya da reklam sayfaları değildir.
Onu yaşatan, sabaha kadar bir kelimeyi doğru yerleştirmeye çalışan,bir cümlede topluma nefes olmaya çalışan kalemlerdir.
Gazetecilik, sadece sayfa düzeniyle ve baskıya giden kağıttan ibaret değil; etik duruşla ölçülür.
Ve etik duruş, yazarının emeğine gösterilen saygıyla başlar.
Yazara vefa göstermek bir jest değil; kurumsal ahlâkın gereğidir.
Bir gazetede yazar unutulmaz; çünkü o yazar, o gazetenin hafızasıdır.
Kelimeleri ortaya koyan kalemler onurlandırıldığında, gazete büyür.
Yazarın emeği görünür kılındığında, gazete güven kazanır.
Ama yazar susturulduğunda ve gerçekte uretmediginde, gazete sadece anlamsiz bir kâğıt parçasına dönüşür.
Unutmayalım: Gazeteler kalemlerle var olur,
ve kalemler unutulmadığında yaşar
Sibel Atapek
Sibel ATAPEK
