“Küçük Bir Yalan”, yaşamın içinden bir hikâye gibi görünse de hepimize sorular yöneltir. Gördüğümüz ile görünmesini istediğimiz arasında ne kadar mesafe var?
Biz hangi lekeleri fark etmiyor ya da fark ettiğimiz hâlde örtmeye çalışıyoruz? 
Bu hikâye, dürüstlüğün sadece bir davranış değil, bir yaşam biçimi olduğunu hatırlatmak için yazıldı.

Küçük Bir Yalan
Bir köyde, dürüstlüğüyle tanınan bir terzi yaşarmış. İnsanlar, “Terzinin sözü altın gibidir.” dermiş.
Bir gün köye şehirden bir tüccar gelmiş. Üzerinde çok değerli bir kumaş varmış.
Terziye demiş ki:
“Bu kumaştan bana en güzel elbiseyi dik, karşılığında ne istersen veririm.”
Terzi kumaşı almış, özenle biçmiş, dikmiş. Ama son düğmeyi dikerken iğnesi parmağını delmiş, birkaç damla kan kumaşa bulaşmış.
Kumaşı mahvetmemek için kanı küçük bir parça ile gizlemiş.
“Kimse görmez.” demiş içinden, “Zaten belli bile olmaz.”
Elbise bittiğinde tüccar çok beğenmiş, parasını vermiş ve köyden ayrılmış.
Ama iki gün sonra geri dönmüş.
“Elbise güneşte kuruyunca o küçük leke ortaya çıktı.” demiş öfkeyle.
“Ben sana dürüstlüğünle ünlüsün diye geldim, ama bir yalanla döneceğim!”
Terzi o an anlamış:
Büyük yalanlar insanı rezil eder,
küçük yalanlar ise insanın itibarını sessizce öldürür.
O günden sonra, iğnesine her batırdığında kendi kendine şöyle dermiş
 “Bir damla kanı bile gizlemeyeceksin,
çünkü dürüstlük lekesiz olmalı.”
                         Sibel ATAPEK

Sibel ATAPEK

Okunma Sayısı: 17

Yorum Ekle

YAZARIN DİĞER YAZILARI