İnsan, yaşadıkça ve hayatın içinde bir amaca bağlandıkça değişmeye başlar. Okumak, sorgulamak ve öğrenmek, değişimin ilk kıvılcımlarını içimizde yakar.
“Bugüne kadar böyle geldi” diyerek alışkanlıklarını sorgulamadan yaşamayı seçen insan, kendi gelişiminin önünü kapatır. Tabularına sıkı sıkıya sarıldıkça, yaşamın sunduğu yenilenme fırsatlarını görmezden gelir. Oysa insan, köşede yalnızca nefes alıp veren bir canlı değildir. Kendini geliştirmeyi, kabuklarını kırmayı ve yeniden doğmayı başarabilen tek varlıktır.
Hayata bakışımızı olumlu düşünce gücüyle, empati kurma yeteneğiyle ve iç huzurumuzu arayışla beslediğimizde gerçek anlamda gelişebiliriz Bu ayni zamanda bize mutluluk verir. Çünkü durmadan öğrenmek, yenilenmek ve kendimizi keşfetmek yaşamın özüdür.
Özellikle bir alanda ilerleyen, kendini geliştiren insan; hayatın her alanında yeni bakış açıları kazanır, ufkunu genişletir. Başarı elde ederken aynı zamanda iç huzura kavuşur, kendinden daha emin ve mutlu bir birey olur. Bu yolculuk, başkalarına da ilham kaynağı olur.
Yaptığımız işe inanmak, ne yaparsak yapalım ona estetik bir çizgi katmak ve iyi bir ilerleyiş sağlamak, aslında sanatla mümkündür. Belki şimdi “ne ilgisi var?” diye düşünebilirsiniz. Hemen örneklendireyim:
Bir akademisyen düşünün… Omuzlarına yüklenen sorumluluğu sadece robotik bir şekilde aktarmak yerine; bilgiyi hayatla harmanlayarak, örneklerle destekleyerek ve öğrencilerini anlatımın içine katarak öğretirse, dersi kalıcı kılar. Öğrencilerinin hayatına dokunur, onlara örnek teşkil eder ve aynı zamanda geleceğin akademisyenlerine yol açar. İşte bu yaklaşım, bilginin ötesinde bir sanat eseridir.
Hayatın hangi alanında olursak olalım —anne, doktor, avukat, öğretmen, ev hanımı ya da baba— her gün okumak, araştırmak ve kendimizi geliştirerek ilerlemek zorundayız. Sürekli gelişen bir toplumun temeli, bireylerin kendi iç dünyalarını ve bilgilerini beslemesinden geçer.
Bugün televizyonu açtığımızda karşımıza çıkan olumsuz ve acımasız insanları, hatta toplumun genel tablolarını değiştirmek için temel yol, gelişmek ve sanatla estetik katmaktır. Sanatla bütünleşmeden, sadece görevimizi yerine getirerek ilerlemek, bizi yalnızca “işini yapan bireyler” hâline getirir. Oysa sanat, gelişim yolculuğuna mutluluk ve anlam katar. Sanatla beslenen insan, hem kendine hem de çevresine ilham verir ve gerçek değişimin öncüsü olur.
Sonuç olarak; kendimizi geliştirmek, hayatı sorgulamak ve sanatı rehber edinmek, sadece bireysel mutluluğumuzu değil, toplumun ilerlemesini de mümkün kılar. Kendimize ve çevremize kattığımız her estetik dokunuş, geleceğe bırakacağımız en değerli miras olacaktır.
Köşe yazımı Atatürk’ün söylediği ve aslında köşe yazımı içeren bir sözle noktalamak istiyorum
Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk'ün sözleri ile; “Sanat güzelliğin ifadesidir. Bu anlatım sözle olursa şiir, ezgi ile olursa müzik, resim ile olursa ressamlık, oyma ile olursa heykeltıraşlık, bina ile olursa mimarlık olur.”
Sibel ATAPEK
Sibel ATAPEK
