"Okumayan insan, hayata tek bir pencereden bakar, bildiği ezber cümlelerle olayları yorumlar ve dar kalıplı bakış açısına sahip olur." Sokrates
Reklam
Beğeni Uğruna Kaybolan Benlik
Beğeni Uğruna Kaybolan Benlik
Bir bildirim sesi… Parmak ucunda titreyen ekran… Ve insanın kalbine düşen küçük bir heyecan. Kaç kişi gördü? Kaç kişi beğendi? Kaç kişi onayladı? Bugünün dünyasında mutluluk, çoğu zaman bu sorulara verilen cevaplarda aranıyor.
Oysa beğeniler gelip geçici, yorumlar unutulmaya mahkûm. Bir gün çok görünürsün, ertesi gün sessizliğe gömülürsün. Ve işte o an, insan kendiyle yüzleşir: “Ben, gerçekten kimim? Başkalarının gözünde olduğum kişi mi, yoksa sessizliğimde sakladığım hâlim mi?”
Sosyal medya, bir aynadır aslında. Ama çoğu zaman kırık, bulanık ve yanıltıcı bir ayna…
İnsan kendini orada aradıkça, gerçeğini kaybeder. Filtreler ruhu örter, paylaşımlar samimiyetin yerine geçer. Ve yavaş yavaş, insan kendi benliğini, beğeniler uğruna harcar.Tabi üretmekten yoksunsa eğer.
Fakat asıl onay, dışarıdan değil içeriden gelir. Bir kalbin huzuru, binlerce alkıştan daha değerlidir. Çünkü insan, kendini sevmeden, hiçbir kalabalığın sevgisiyle doymaz. Kendimiz sevmenin yolu ise bir şeyler üretmekten ve alanımızda kendimizi geliştirmekten geçer...
